Kunst Op de Kast - Foto expositie Erwin Jonker
Foto-expositie @zaadelmakerij / Kunst Op de Kast / 26/02/22 tm 24/03/22
Opening: 25/02 om 17:00
Deze expositie is vrij te bezoeken. We houden ons aan de covid19 maatregelen van het RIVM, kom niet met klachten en draag svp een mondkapje in de winkel.
De eerste keer dat ik het werk van Erwin Jonker zag, was op de expositie van PHOC, afgelopen november bij de Honig.
Het werk van Erwin is mysterieus. De foto's hebben iets magisch waardoor het soms onwerkelijk lijkt. De donkere foto's maken het ongrijpbaar wat je ziet, een soort droombeeld. Maar tegelijkertijd zijn de beelden ook heel herkenbaar als een herinnering aan een plaats waar je eerder bent geweest.
Ik denk dat iedereen er zijn eigen verhaal kan maken in de beelden die Erwin laat zien en speciaal voor deze expo selecteert.
De foto's zijn donker, maar het werk lijkt júist over licht te gaan. Het licht dat elk moment kan veranderen. Ik zie de foto, maar terwijl ik dit bekijk, besef ik me dat dit een moment later zal veranderen. De tijd staat even stil. Een flits, een herinnering, een flard. Een verstild moment dat hierna zal zijn verdwenen. Vergankelijk en krachtig tegelijk.
Zelf ben ik schilder en moet een beetje denken aan de realistische landschapsschilders, zoals de school van Barbizon, in de 19e eeuw. De periode waarin het realisme ontstond ten tijde van de romantiek. In de romantiek werd de grootsheid van de natuur weergegeven, werd de natuur geidealiseerd en werd de nietigheid van de mens daarin heel duidelijk. In de periode van het opkomend realisme trokken kunstenaars de natuur in, om deze juist te verbeelden zonder de natuur te idealiseren. De natuur met al haar natuurlijke schoonheid. Een plek, een moment in de tijd als hoofdonderwerp.
De natuur, in al zijn realisme, blijft een ongrijpbaar fenomeen. Om je thuis te voelen en eindeloos in te verdwalen, om te aanschouwen en in op te gaan.
Ingeborg Laninga
Erwin Jonker:
Het fotograferen biedt mij een kans om de korte momenten van verbinding met plekken en mensen mee te nemen en te borgen. Ik geloof dat er in de mens een diep intern geheugen huist – een onbewust instinct – dat de plekken herkent waar het aardt. Voor mij zijn het heldere terrein van natuur en bergen de plekken waar ik die momenten ervaar. In het moderne leven met al zijn afleidingen sta ik hier vaak ver van en mis ik de verstilling die ontstaat als tijd en ruimte samenvallen. Het maken van beelden is voor mij zowel een middel als een zoektocht naar deze momenten, maar ook een onderzoek naar de afstand die vaak blijft.
De beelden die ik bij Zaadel laat zien zijn delen – korte aktes - uit een grotere serie. Deze aktes samen onthullen een verhaal zonder vastgelegd scenario, dat dwaalt in een decor van halflicht. Verlangen, verbinding, afstand, herinnering, dromen en vertroebeling tussen deze ervaringen keren steeds terug, vullen het verhaal en laten ruimte voor nieuwe eigen verhalen.
Ik ben begonnen met fotograferen in 2010, toen ik mijn eerste digitale camera kocht. Ik fotografeer graag tijdens reizen en richt me ook op straatfotografie. Bij PHOC in Nijmegen heb ik cursussen en jaartrajecten gevolgd omdat ik me met mijn fotografie wilde richten op het vertellen van een verhaal en mijn eigen beeldtaal verder wilde ontwikkelen. Deze trajecten hebben geresulteerd in exposities met medecursisten in 2019 en 2021.